Stel je het volgende eens voor: Tijdens een verbouwing van een huis in de Watertorenweg in Egmond aan Zee, loop je een beetje rond door het huis om een en ander eens te bekijken. Oude plafonds eruit, kasten en wanden worden weg gesloopt en tussen al die rotzooi iets op een hoop in de hoek wat je aandacht trekt.. Koffie? Wordt er een verdieping lager geroepen, ja natuurlijk, ik kom eraan.
Tijdens de koffie wordt de geschiedenis van het huis wat duidelijker: gebouwd in de jaren 20, vlak na de oorlog een beetje verbouwd.. ja, ja, vlak na de oorlog een beetje verbouwd, zeg ik tegen mezelf. De koffie is op en ik moest echt weg, maar hetgeen ik tussen de berg afval zag liggen liet me niet los, vlak na de oorlog verbouwd..mmm.. De volgende dag bel ik op goed geluk aan bij het huis in de hoop dat er misschien iemand aanwezig is. Gelukkig was de vader van degene die het had gekocht aan het werk en opende de deur. Kom nog even rondkijken bij je zeg ik, en snelde naar de 1e verdieping want de beste man was aan het opruimen..Shit! De berg was weg, en de moed zakte me in de schoenen, had ik nou maar.. Opeens stond de vader achter me en zei dat hij iets had gevonden wat me vast zou interesseren. Hij haalde een plank tevoorschijn met daarop een tekst, duidelijk in het Duits, met een oud lettertype: Spr. Patr. 10,5 cm. Ik had het goed gezien, een deel van een Duitse munitiekist was hier gebruikt als kastplank. Nou heeft Ikea leuke kasten, maar deze was wel heel bijzonder.
